Przyglądając się życiu zakonnic, nie można nie zadać sobie jednego, bardzo ludzkiego pytania: jak nazywa się dziecko zakonnicy? W końcu zakonnice, zgodnie z ich ślubami, nie mają dzieci. Ale jak to jest w rzeczywistości? Przecież zakon nie stoi na przeszkodzie w poszukiwaniu odpowiedzi na najbardziej absurdalne pytania. Spójrzmy więc na tę sprawę z lekkim przymrużeniem oka.
Zakonnice i ich dzieci – temat tabu?
Wielu z nas zapewne uważa, że zakonnice to osoby, które całkowicie poświęcają swoje życie religii i nie mają kontaktu z tak przyziemnymi sprawami jak rodzina. Ale gdyby zapytać o dziecko zakonnicy, większość odpowiedziałaby: „Przecież nie mogą mieć dzieci!”. Zaskoczenie? Okazuje się, że pytanie to wcale nie jest tak łatwe do odpowiedzenia.
Warto zwrócić uwagę, że zakon to instytucja, która nie nakłada obowiązku celibatu na wszystkich jego członków. Mamy bowiem zakony, które praktykują celibat, ale są i takie, które pozwalają na życie małżeńskie. Jednak zakonnice, które decydują się na śluby, wybierają życie bez dzieci. Więc z formalnego punktu widzenia, dziecko zakonnicy… nie istnieje.
Co ciekawe, w kontekście tego pytania często pojawiają się historie, w których zakonnice stają się matkami w wyniku różnych okoliczności. W takich przypadkach nie mamy do czynienia z “dzieckiem zakonnicy”, ale raczej z czymś, co nie mieści się w standardowej definicji zakonnictwa. O takich przypadkach można mówić, ale są to zdecydowane wyjątki.
Jakie są odpowiedzi na to pytanie?
Jeśli zastanawiamy się, jak odpowiedzieć na pytanie o dziecko zakonnicy, to najprostszą odpowiedzią jest – „Nie ma takiej rzeczy”. Dziecko zakonnicy w sensie dosłownym to, jak się okazuje, oksymoron. Zakon to miejsce, gdzie zobowiązania do celibatu i poświęcenia się Bogu stoją w sprzeczności z ideą prokreacji.
W tym miejscu warto jednak zadać sobie pytanie: co w takim razie z tymi wszystkimi niesamowitymi przypadkami, w których zakonnice odchodzą ze ślubów i wracają do życia świeckiego? A co z tymi, które zostają matkami, lecz wciąż przyjmują na siebie rolę “sióstr” i nie rezygnują z wierności swojemu powołaniu?
Otóż w takich przypadkach dziecko zakonnicy przybiera zupełnie inne znaczenie. Mamy do czynienia z sytuacją, która wprowadza nieco zamieszania w tradycyjne definicje. W końcu, jeśli zakonnica wychowuje dziecko, to jest to przede wszystkim *jej* dziecko, bez względu na ślub, który nie miał miejsca. To wprowadza dodatkowe zamieszanie w szereg religijnych tradycji i interpretacji.
Tabela – Różnice między zakonem a rodzicielstwem
| Aspekt | Zakon | Rodzicielstwo |
|---|---|---|
| Poświęcenie | Kompleksowe oddanie się Bogu i życiu zakonnemu | Oddanie się rodzinie i wychowywaniu dzieci |
| Celibat | Ślub celibatu, brak kontaktów małżeńskich | Akceptacja małżeństwa i rodzicielstwa |
| Rodzina | Brak dzieci, brak życia małżeńskiego | Posiadanie dzieci, wychowywanie potomstwa |
Podsumowanie – Ostateczna odpowiedź
Wszystko wskazuje na to, że odpowiedź na pytanie “jak nazywa się dziecko zakonnicy?” jest bardzo prosta: nie ma takiego dziecka! Jeśli zakonnica rzeczywiście zdecyduje się na życie pełne rodzicielstwa, to nie będzie już formalnie zakonnicą, bo nie może połączyć ślubów z posiadaniem dzieci.
Chociaż pomysł dziecka zakonnicy wydaje się zabawny, to nie można zapominać, że życie w zakonie wiąże się z poważnymi wyborami i zobowiązaniami, które wykluczają posiadanie rodziny. Więc jeśli natrafisz na zakonnicę, która twierdzi, że ma dziecko, to zapewne jest to kwestia innego kontekstu – na przykład duchowego macierzyństwa czy opieki nad dziećmi innych osób.
Na koniec zostaje tylko jedno pytanie: może jednak istnieje jakieś tajne dziecko zakonnicy, które trzymane jest w ukryciu przed światem? W końcu życie w zakonie bywa pełne tajemnic, a odpowiedź na takie pytanie, jak to o dziecku, może nigdy nie być do końca jasna.
